"വാന്‍, നിങ്ങള്‍ കള്ളം പറയരുത്‌. ഒരു ചിത്രം പോയിട്ട്‌, ഒരു ഔട്ട്‌ലൈന്‍ പോലും നിങ്ങള്‍ വരച്ചതായി അറിവില്ല. ഇല്ലാത്തതിനെ ഉണ്ടെന്ന്‌ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നിട്ട്‌ എന്ത്‌ പ്രയോജനം?”

"കീ, അതല്ല സത്യം. ഞാന്‍ നിന്നെ പിന്തുടരാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഈ പ്രപഞ്ചം നിന്നെ രൂപപ്പെടുത്തിയത്‌ എന്തെല്ലാം വസ്തുക്കള്‍ കൊണ്ടായിരിക്കും? ഒരു പക്ഷേ നമ്മള്‍ ഇരുവരും ഇങ്ങനെ ഒരു കാലത്ത്‌ മുഖാമുഖം വരാന്‍ എന്തെങ്കിലും കാരണമുണ്ടാകുമോ? അതെന്നില്‍ കൌതുകമായി തുടിക്കുന്നു. കീ എന്നോട്‌ സഹതാപത്തോടെ പെരുമാറണം. ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ചതിനു ഭാവിയില്‍ ഞാന്‍ തെളിവു തരും.”

“എന്തിന്‌? നിങ്ങള്‍ ഏത്‌ തരത്തിലാണ്‌ സഹതാപം അര്‍ഹിക്കുന്നത്‌? ഒരു രോഗമോ അവശതയോ നിങ്ങള്‍ക്കില്ല. നിങ്ങളുടെ മാനിയായ പിതാവിനും കലാകാരിയും തറവാടിയുമായ മാതാവിനും ഉതകുന്നരീതിയില്‍ പെരുമാറാന്‍ തയ്യാറാകൂ.”

"നമ്മള്‍ അടുത്ത ബന്ധുക്കളല്ലേ കീ, വിട്ടുപിരിയാനാകുമോ?”

“ബന്ധുക്കളായതുകൊണ്ട്‌ പ്രേമത്തില്‍ വീഴണമെന്നില്ല."

“ഞാന്‍ കീയെ ദൂരെയെവിടേക്കെങ്കിലും കൊണ്ടുപോകാം. അവിടെ നമുക്ക്‌ പരസ്പരം ആശ്രയമാകുന്ന ജീവിതം നയിക്കാം. നീ എന്റെ യജമാനത്തിയും ആരാധനാപാത്രവുമായിരിക്കും. നിന്റെ ഓരോ ചലനവും ഞാന്‍ വരയ്ക്കും.”

“നിങ്ങള്‍തന്നെ എല്ലാം തീരുമാനിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്നു. വളരെ നല്ലത്‌. എന്നെ ശല്യപ്പെടുത്തരുതെന്ന്‌ അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. ദയവായി നിങ്ങള്‍ സ്വന്തം കുടുംബത്തെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കു.”

“കീ, നീ ഇപ്പോള്‍ വിധവയാണ്‌. അതിലെനിക്കു ദുഃഖമുണ്ട്‌. വിശുദ്ധയെപ്പോലെയിരിക്കുന്നു. നിന്റെ വിശുദ്ധി എന്നിലേക്കും വരണമെന്ന്‌ കൊതിക്കുന്നു.”

“വാന്‍, ഭ്രാന്തു പറയുന്നതിന്‌ ഒരതിരുണ്ട്‌."

“എന്താണ്‌ എന്നെ മനസിലാക്കാത്തത്‌? എനിക്കൊന്നും മറയ്ക്കാനറിയില്ല."

“അതിനു ഞാനെന്തുവേണം?"

"കീ നീ എവിടെപ്പോയാലും ഞാന്‍ പിറകേ വരും. നിന്നെക്കുറിച്ച്‌ മാത്രമാണിപ്പോള്‍ ചിന്ത. മറ്റൊരു ലോകമെനിക്കില്ല. നിന്റെ ഭര്‍ത്താവ്‌ മരണപ്പെട്ടതുകൊണ്ട്‌ നീ ദുഃഖിക്കരുത്‌. ഇനിയുള്ള കാലം നിന്നിലാണ്‌ ഞാന്‍ എന്റെ മോചനം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്‌. - നിന്റെ കുട്ടിയെ ഞാന്‍ നോക്കികൊള്ളാം".

കീ വല്ലാതെ ദേഷ്യപ്പെടുകയും സങ്കടപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഈ സംഭവം വാന്‍ഗോഗിന്റെ വീട്ടില്‍വച്ചായിരുന്നു. ഭര്‍ത്താവിന്റെ വിയോഗശേഷം, ആശ്വാസത്തിനായി വിന്‍സെന്റിന്റെ മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം താമസിക്കാനെത്തിയതായിരുന്നു അവള്‍.